کنترل پیچش ساختمان های یک طبقه ی نامتقارن جرمی توسط میراگرهای اصطکاکی

مطالعات گذشته حاکی از عملکرد مثبت میراگرهای اصطکاکی در کنترل پیچش سازه های نامتقارن است. هدف از این مطالعه تعیین پارامترهای مؤثر و مقدار آن ها در کنترل پیچش سازه ی نامتقارن جرمی توسط میراگرهای اصطکاکی است. برای این منظور ساختمان های فولادی براساس یک مدل متقارن پایه و به ازای خروج از مرکزیت های مختلف جرمی، توزیع های مختلف میراگر و مشخصات میراگر اصطکاکی و مهاربندهای متصل به میراگر اصطکاکی توسط نرم افزار o p e n s e e s مدل شده و مورد تحلیل قرار گرفته اند. پاسخ های حاصل از ساختمان مجهز به میراگر برای حالات مختلف توزیع مقایسه شده اند و پارامترهای مؤثر و مقدار آن ها در رفتار نظیر حالات بهینه ی وضعیت قرارگیری میراگرها، بار لغزشی بهینه ی میراگر اصطکاکی، مهاربند متصل به میراگر اصطکاکی مورد مطالعه قرار گرفته است. در نهایت می توان نتیجه گرفت چنانچه پارامترهای ذکرشده در حالت بهینه در سازه ی نامتقارن مورد استفاده قرار گیرد، میراگرهای اصطکاکی توانایی کنترل پیچش ضعیف و قوی سازه های نامتقارن را دارند.